View article

Uit een rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau, dat in februari 2017 werd uitgebracht, bleek dat 40% van de Turkse- en Marokkaanse- Nederlanders zich niet meer thuis voelt in Nederland. Dit zou een gevolg kunnen zijn van uitsluiting die zij ervaren op verschillende vlakken in de samenleving. Het doel van dit onderzoek is om de ervaringen van Turks- en Marokkaans Nederlandse jongeren uit Utrecht met in- en uitsluiting te achterhalen. Hiervoor is de volgende vraag gesteld: “Hoe ervaren Marokkaanse- en Turkse Nederlandse jongeren uit Utrecht insluiting en uitsluiting, op welke manier komt dit tot uiting en op wat voor manier gaan zij hiermee om?” Om deze vraag te beantwoorden zijn Marokkaans – en Turks – Nederlandse jongeren uit Utrecht geïnterviewd. Hierbij is gekeken naar identiteit, de vormen van in- en uitsluiting die jongeren tegenkomen de gevolgen die mogelijke uitsluiting met zich meebrengt. Belangrijke concepten die uit de theorie naar voren kwamen waren full-citizenship; naast de formele rechten, ook het gevoel hebben symbolisch als co-citizen te worden gezien en het haven en heaven aspect van thuis voelen waarbij met haven een concrete plek in de directe omgeving wordt gezien en heaven als een meer abstractere vorm van thuis voelen waarbij je jezelf (Duyvendak, 2009; Duyvendak & Tonkens, 2016). Deze concepten werden gebruikt om te kijken hoe jongeren uitsluiting ervaarden. Hieruit kwam naar voren dat hun eigen identiteit vaak niet gelijk is met de identiteit die zij krijgen toegeschreven. Dit komt onder andere door het feit dat religie vaak gelijk wordt gesteld aan etniciteit en zij te maken krijgen met …