Authors
رفیعیان مهشید, جمشیدی احمد, حسن زاده اکبر, شیخی مریم
Publication date
2015/1/1
Volume
11
Issue
3
Pages
537-549
Publisher
مجله تحقیقات نظام سلامت
Description
مقدمه: فرسودگی شغلی سندرمی روان شناختی مشتمل بر سه محور خستگی هیجانی, مسخ شخصیت و احساس عدم کفایت شخصی می باشد, بهورز ان به عنوان مراقبین سطح اول خدمات بهداشتی (Primary Health Care-PHC) در معرض انواع مشکلات جسمی و روانی می باشند, تحقیق حاضر با هدف" تعیین وضعیت فرسودگی شغلی در بهورز ان شاغل در خانه های بهداشت مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در سال 1392" جهت ارائه راهکار مناسب انجام گردید. روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی تمامی بهورز ان شاغل مرکز بهداشت شماره یک اصفهان (120 نفر) در سال 1392 انجام گرفت, ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای شامل اطلاعات فردی, اطلاعات حرفه ای, و پرسش نامه مسلچ (Maslach) بود. پرسش نامه توسط بهورز ان تکمیل و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 و آزمون های آماری ANOVA, ضریب همبستگی اسپیرمن, همبستگی پیرسون و آزمون تی مستقل تحلیل گردید. یافته ها: نمره کلی فرسودگی شغلی در حد متوسط با میانگین (42.1) و انحراف معیار (14.7) بود. بین نمره فرسودگی شغلی در حیطه عاطفی و حیطه مسخ شخصیت (r= 0.654 و P< 0.001) و هم چنین حیطه عاطفی و حیطه کاهش موفقیت فردی (r= 0.572 و P< 0.001) و حیطه مسخ شخصیت و کاهش موفقیت فردی (r= 0.693 و P< 0.001) رابطه مستقیم وجود داشت. میانگین نمره فرسودگی شغلی کلی, بعد عاطفی و کاهش موفقیت فردی در زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود (P< 0.05). سطح تحصیلات بهورز ان با نمره فرسودگی شغلی در کل و در ابعاد مختلف رابطه معکوس داشت. با دور شدن محل سکونت بهورز ان از خانه بهداشت فرسودگی شغلی در بعد عاطفی افزایش یافته است (P<. 04). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که فراوانی و شدت فرسودگی شغلی در بهورز ان مرکز بهداشت شماره یک اصفهان در حد متوسط بوده و از این میان, میزان فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان …